Pisarze pięknych treści od dawna zapewniali
Że można być człowiekiem z drewna, nie z marmuru, nie ze stali.
Zapałką fascynacji co obcych oczu zamknąć nie pozwala
Materiałem, który tylko uważna troska utrwala.
Palić się całym sobą by kogoś ogrzać swą naiwnością
Licząc, że nie pozwoli spłonąć przez tlen równoznaczny z wolnością.
Bo łatwiej jest tęsknić za tym czego się nie miało
Albo co z pamięci skutecznie wyleciało
I trwać, trwać w bezruchu, trzymając kotwicę
Wierząc, że ktoś jeszcze kiedyś przyniesie iskry i błyskawice.
GIF: https://gifer.com/en/AyzU
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz